Doeltreffende primaire preventie van klachten aan het bewegingsapparaat begint al op jonge leeftijd. Goed sportonderwijs bij kinderen en adolescenten dat aangepast is aan het ontwikkelingsproces en het motorisch leervermogen van het individuele kind, is belangrijk om een positieve houding aangaande (intensieve) lichamelijke activiteit te ontwikkelen.
Daarnaast dient de nadruk te liggen op plezier in sport, spel en beweging. Plezier in beweging motiveert en leidt tot (top-)prestaties wanneer dat nodig is.

Van kinderen met zwakkere gewrichtsfuncties,die soms minder gemotiveerd zijn en "niet van sport houden", wordt een bovengemiddelde inspanning gevraagd. Juist voor hen is plezier in bewegen belangrijk. Het is de verantwoordelijkheid van de sport- en spelleider zich hiervan bewust te zijn en dienovereenkomstig te handelen.

Wanneer de eerste klachten of blessures aan het bewegingsapparaat optreden, heeft trainingsaanpassing prioriteit om deze te verhelpen en verergering of herhaling te voorkomen. Tegelijkertijd wordt dan ook ervaren dat professioneel uitgevoerde en juist gedoseerde motorische activiteit de pijn kan verminderen of zelfs geheel wegnemen. Zo verdwijnt de angst voor beweging en keert het plezier in bewegen terug. Alleen door dergelijke positieve ervaringen kunnen mensen worden gemotiveerd om een levenslange actieve levensstijl te ontwikkelen.

Met de toenemende leeftijd neemt ook de functie van het skelet en dus van de gewrichten af. Juist in deze fase is lichaamsbeweging belangrijk om de belastbaarheid van de gewrichten van de rug, armen en benen op peil te houden. Klachten kunnen tenslotte niet altijd worden vermeden, maar het optreden hiervan kan aanzienlijk worden vertraagd en de intensiteit verminderd. Beweging is zo een probaat middel om te leren met pijn zodanig om te gaan, dat zijn invalidiserend effect beperkt blijft.

Periodieke motorische controle

Voor de tanden en voor interne organen zijn er regelmatige preventieve maatregelen, die door de ziektekostenverzekering worden vergoed, algemeen erkend. Voor het grootste orgaan daarentegen, het bewegingsapparaat, zijn er helemaal geen structurele preventieve maatregelen. En dat terwijl klachten aan het bewegingsapparaat tot veel leed voor de betrokkenen kleiden en ze enorme economische gevolgen hebben. Dit is op zijn minst opmerkelijk, juist omdat regelmatige preventieve motorische onderzoeken gemakkelijk uitgevoerd en gedocumenteerd kunnen worden en daarnaast ook kosteneffectief zijn. Een gunstige bijkomende factor is, dat regelmatig onderzoek de betrokkene kan motiveren om actief te blijven of weer actief te worden.